ryba w palecie barw

piksel w każdym wierszu odpowiada czterem najbardziej znaczącym bitom pierwszego bajtu każdego wiersza. W celu odkodowania koloru piksela uywamy pobranej 4-bitowej wartoż ści jako indeksu do tablicy barw. Tablica barw liczy 16 elementów. W 256-kolorowych mapach bitowych każdy bajt odpowiada jednemu pikselowi. Kolor M3D to rekordziści Kickstartera w tematyce związanej z drukiem 3D. Swoją udaną kampanią, która miała miejsce w 2014 roku, rozbili bank gromadząc na swoim koncie aż 3.401.361 $ (z zakładanych 50.000 $). Dwa lata później ich kolejna kampania, pomimo że nie była aż tak spektakularna, również zakończyła się sukcesem. Zebrane fundusze pozwoliły na szybki rozwój firmy, dzięki Umieściliśmy w nim kostki ziemniaków, mięso ryb, oczyszczone z kości, a także proso. W oleju przepuść pozostałą cebulę z marchewką i połóż warzywa, a także zielenie i liście laurowe na samym końcu gotowania. Dajemy czas na przygotowaną zupę rybną. Podczas serwowania zalecamy wstawienie kawałka ghee do talerza z gorącym Brązowy / #964b00 Barwy Hex. Kolor brązowy z kodem koloru szesnastkowym #964b00 jest średnio ciemny odcieniem brązowy. W kolorze RGB model #964b00 składa się z 58.82% czerwonego, 29.41% zielonego i 0% niebieskiego. W kolorze HSL przestrzeń #964b00 ma odcień 30° (stopni), 100% nasycenie i 29% jasność. Są odporne na zarysowania. Nie odbarwiają się i nie reagują z substancjami chemicznymi zawartymi w składnikach potraw. Naczynia produkowane z tego materiału, w większości przypadków są białe, co sprawia, że są eleganckie i klasyczne. Biel to najbardziej uniwersalny kolor, pasuje do każdego odcienia w całej palecie barw. nonton film james bond no time to die. Jeśli latem zamierzacie dokonać remontu Waszego sklepu i wydaje się Wam, że kolor farby czy wykładziny jakie nabędziecie nie ma w praktyce większego znaczenia koniecznie przeczytajcie ten artykuł! Już dawno udowodniono bowiem, że poszczególne kolory mają odmienne działanie na psychikę człowieka, w tym naszego klienta, a ich umiejętne zastosowanie może sprawić, że… kupi on więcej i szybciej niż początkowo zamierzał. Spuścizna po przodkach Skąd wzięło się rozmaite postrzeganie przez człowieka różnych kolorów? Aby to wyjaśnić należałoby cofnąć się w czasie o kilkadziesiąt tysięcy lat do momentu, gdy przodkowie naszego gatunku żyli jeszcze w jaskiniach i stanowili ogniwo (i to bynajmniej nie ostatnie) wielu różnych łańcuchów pokarmowych. Niebezpieczeństwo czyhało wówczas na nich dosłownie na każdym kroku, dlatego – by przetrwać – musieli nauczyć się bezbłędnie odczytywać sygnały dawane im przez Matkę-Naturę. A jednym ze sposobów przekazywania tych sygnałów były właśnie barwy, jakie posiadają poszczególne twory przyrody (szerzej na ten temat już za chwilę). Dzisiaj, choć nie mieszkamy już w jaskiniach, pozostała w nas owa pradawna wiedza, którą nasz umysł podświadomie wykorzystuje. Jej znajomość bardzo przydaje się również w handlu, bowiem, właściwie stosując rozmaite kolory, mamy możliwość skutecznego stymulowania zachowań klienta, a zwłaszcza skupiania jego wzroku na wybranym punkcie oraz… przyspieszania lub spowalniania decyzji zakupowych. Przyjrzyjmy się zatem po kolei rozmaitym kolorom i rozszyfrujmy wspólnie ich znaczenie oraz zastanówmy, jak wykorzystać to w praktyce w naszej pracy. Łukasz Kur Salon Akwarystyki Morskiej ACROPORA, Dlaczego nasz sklep utrzymany jest w kolorze czerwonym? Po pierwsze bardzo go lubię. Poza tym pomyślałem, że wystrój w tym kolorze będzie wyróżniał się wśród aranżacji innych sklepów i łatwo zapadnie klientom w pamięć. Dodatkowo barwa czerwona jest bardzo energetyczna, powinna pozytywnie oddziaływać na klientów i pracowników. Dobrze też komponuje się z błękitem, który jest drugim kolorem naszej firmy. Czerwień – kolor ostrzegawczy! Zacznijmy od bodaj najbardziej rzucającej się w oczy barwy – czerwieni. No właśnie. W tym jednym zdaniu już odpowiedzieliśmy sobie, jakie ma ona znaczenie. W przyrodzie jest to typowa barwa ostrzegawcza. Ponieważ jest z daleka widoczna, bez ważnej przyczyny nie „ubrałoby się” w nią żadne rozsądne zwierzę ani roślina. Czerwona sarna byłaby wszak widoczna dla drapieżnika z odległości kilku kilometrów i nijak mogłaby się schronić przed jego wzrokiem. Dlatego też czerwony kolor oznacza, że zwierzak nie musi się chować. Wręcz przeciwnie – nawet „na widoku” pozostaje bezpieczny. Czerwień to klasyczna barwa promocji! Czerwona etykieta z napisem „Wyprzedaż” albo „Rabat” jest z daleka widoczna i nikt nie przejdzie obok niej obojętnie. To nie wszystko – jeśli planujemy remont sklepu i wydzielenie w nim specjalnej „gorącej strefy” dla promocji, warto zadbać, aby jej wystrój był utrzymany właśnie w tym kolorze. Doskonałym przykładem są biedronki – choć świetnie widoczne nie bywają zjadane przez drapieżniki. Powód jest banalny – są (podobno, bo sam nie próbowałem 🙂 wybitnie niesmaczne. W każdym razie faktem jest, że biedronkę bierze do pyska lub dzioba tylko bardzo młody i niedoświadczony owadożerca, po czym błyskawicznie wypluwa ją z niesmakiem i nigdy już nie popełnia po raz drugi tego błędu. Czerwony kolor bardzo często mają również wnętrza pysków jadowitych gadów – działa on jak ostrzeżenie – najczęściej wężowi wystarczy tylko otworzyć pysk, by po natręcie pozostał obłoczek kurzu :). W ten sposób zmyślny zwierzak nie musi tracić sił na kąsanie, ani cennego jadu. Odrobina czerwonej farby lub tapety nie kosztuje wiele, również czerwone meble sklepowe zapewne nie będą znacząco droższe od wyposażenia w innym kolorze. Nie obawiajmy się więc sięgnąć po ten kolor i niewielkim kosztem sprawmy, żeby nasz sklep uwodził klienta niczym piękna kobieta w czerwonej sukni z ustami pomalowanymi karminową szminką :). Czerwień nie tylko ostrzega, ale również zaciekawia i intryguje (wszystko co jest niebezpieczne lub zakazane budzi wszak zainteresowanie, prawda?). Przyciąga niczym magnes. Dobrze „wiedzą” o tym rośliny wytwarzające soczyście czerwone, wabiące z daleka owady kwiaty. Owady, owadami, ale jak właściwie czerwień działa na ludzi? Otóż badania naukowe udowodniły niezbicie, że ma ona znaczący wpływ na człowieka już na poziomie fizjologicznym. Nawet krótkotrwałe wpatrywanie się w czerwony kolor sprawia, że nasze serce zaczyna uderzać szybciej, podnosi się ciśnienie naszej krwi, zaś częstotliwość mrugnięć naszych oczu znacząco wzrasta. Tym samym organizm staje się pobudzony i gotowy do większego wysiłku. Wiedzę tę w praktyce wykorzystują… kobiety podczas makijażu. Nie bez racji krwistoczerwone szminki i lakiery do paznokci to klasyczne rekwizyty każdej femme fatale – uznawane są za „drapieżne” i działają na mężczyzn przyciągając ich wzrok. Podobnie zresztą działa czerwony strój sprawiający, że odziana w niego dama już z daleka wyróżnia się w tłumie :). No dobrze, ale co ma z tym wspólnego sklep zoologiczny? Otóż, wbrew pozorom, bardzo wiele. Koniec końców handel również opiera się na uwodzeniu :). Uwodzeniu kupującego wyglądem produktu. I czerwień, podobnie jak w damskiej toalecie, ma tutaj dokładnie takie samo zastosowanie. Najlepszy przykład stanowią choćby krwistoczerwone samochody marki ferrari – który facet choć raz w życiu nie pragnął zasiąść za kierownicą takiego cacka? Również czerwone elementy opakowań produktów z daleka przyciągają wzrok, kuszą potencjalnego nabywcę i sprawiają, że chętniej do nich podchodzi. Tak więc towary w jaskrawych, czerwonych opakowaniach niejako z zasady sprzedają się lepiej. Jeśli ktoś mi nie wierzy wystarczy zwrócić uwagę na to, jakie rybki akwariowe sprzedają się najlepiej, zwłaszcza wśród początkujących akwarystów (a także jakie podobają się najbardziej zupełnym laikom) – prawie na pewno będą to mieczyki, platki, neonki – słowem gatunki posiadające stosunkowo duży udział czerwieni w swojej palecie barw. W urządzonym w niebieskich barwach otoczeniu kupujący chętniej pozostaje dłużej, uważniej ogląda znajdujące się tam produkty, chętniej rozmawia ze sprzedawcą i staje się bardziej podatny na jego sugestie. Dlatego wszędzie tam, gdzie chcemy wpływać na decyzje zakupowe klienta poprzez demonstrowanie mu alternatywnych towarów warto sięgnąć po puszkę farby lub tapetę w tym kolorze. Trend ten widoczny jest również w akwarystyce morskiej – jednym z najczęściej zadawanych pytań w sklepach z „morszczyzną” jest prośba o znalezienie jakiejś „czerwonej” ryby, która uzupełniłaby obsadę akwarium (i tutaj pojawia się spory problem, bowiem niemal wszystkie czerwone ryby morskie dostępne w handlu są mniej lub bardziej koralożerne – ale to już temat na oddzielną opowieść). Summa summarum, wszystko co czerwone z reguły dobrze się sprzedaje. Ale jak wykorzystać tę wiedzę szerzej? Przecież (poza istotną informacją, że czerwonych ryb i innych zwierzaków, np. papug nie powinno zabraknąć w naszej ofercie) nie sposób posiadać na półce tylko czerwonych produktów. To prawda, ale czerwony kolor ma w handlu również inne zastosowanie – pamiętajmy, że od tysiącleci przyciąga niczym magnes ludzki wzrok. Jeśli więc mamy w sklepie produkty na których sprzedaży szczególnie nam zależy (a na pewno takie mamy) warto, a nawet trzeba to wykorzystać. Czerwień to klasyczna barwa promocji! Czerwona etykieta z napisem „Wyprzedaż” albo „Rabat” jest z daleka widoczna i nikt nie przejdzie obok niej obojętnie. To nie wszystko – jeśli planujemy remont sklepu i wydzielenie w nim specjalnej „gorącej strefy” dla promocji, warto zadbać, aby jej wystrój był utrzymany właśnie w tym kolorze (barwy ściany, półek, czy specjalnego cokołu do demonstrowania produktów promocyjnych). Miejsce takie powinno być usytuowane w ten sposób, aby było je widać z daleka już przez drzwi wejściowe, ale w pewnej odległości od nich. Wtedy czerwony kolor spełni podwójną rolę: po pierwsze, zainteresuje przechodnia i zachęci do wejścia do sklepu, po drugie, sprawi, że wejdzie on w głąb pomieszczenia i zarówno po drodze, jak i wracając, chcąc nie chcąc zobaczy wiele potencjalnie interesujących go produktów. W zasadzie, to rola czerwieni jest tutaj nawet potrójna. Badania udowodniły bowiem, że kolor ten wpływa na sposób, a raczej tempo podejmowania decyzji zakupowych przez klienta. Czerwona etykieta promocyjna, czy elementy wystroju kącika promocyjnego w połączeniu z opisanymi wyżej zmianami fizjologicznymi (przyspieszenie tętna i mrugania powiekami, wzrost ciśnienia krwi) sprawiają, że kupujący szybciej podejmuje impulsowe (tj. nie planowane wcześniej i… nie do końca przemyślane 🙂 decyzje zakupowe i… jest przy tym mniej czujny (zupełnie jak facet w towarzystwie pięknej, ubranej na czerwono kobiety :). A dzięki temu mamy większą szansę, że da się skusić na naszą promocję i oferowane w ten sposób produkty trafią prosto do jego koszyka. Odrobina czerwonej farby lub tapety nie kosztuje wiele, również czerwone meble sklepowe zapewne nie będą znacząco droższe od wyposażenia w innym kolorze. Nie obawiajmy się więc sięgnąć po ten kolor i niewielkim kosztem sprawmy, żeby nasz sklep uwodził klienta niczym piękna kobieta w czerwonej sukni z ustami pomalowanymi karminową szminką :). Błękit – kolor spokoju No dobrze, skoro czerwień tak dobrze działa na klienta to może warto pomalować w tym kolorze cały sklep? Rzeczywiście, w wielu przypadkach doskonale się to sprawdza. Od reguły tej są jednak wyjątki. Nie zawsze bowiem zależy nam, żeby kupujący podejmował decyzję „na szybko”. To ostatnie jest pożądane w przypadku produktów promowanych, które chcemy „wypchnąć” ze sklepu. Jeżeli jednak oferujemy równolegle różne wyroby o analogicznym zastosowaniu (np. klatki dla ptaków czy drobnych ssaków, zestawy akwariowe itp.), które znacznie różnią się od siebie jakością i ceną to z oczywistych względów zależy nam, żeby klient opuścił nasz sklep niosąc pod pachą najdroższe z nich (wtedy najwięcej zarobimy). W takim przypadku podejmowanie decyzji „na szybko” może nie być najlepszym pomysłem, przypomina bowiem grę na loterii (bardzo często może się zdarzyć, że kupujący wybierze nie ten produkt, który powinien :). Aby tego uniknąć najlepiej sprawić, by kupujący uspokoił się, wyciszył i (z naszą niewielką pomocą 🙂 podjął jedyną słuszną decyzję. Jak to osiągnąć? Otóż warto zastosować kolor błękitny, będący – pod względem sposobu działania – naturalnym antagonistą czerwieni. Kolor błękitny to barwa wiosennego, pogodnego nieba. A któż z nas nie lubi uwalić się w ciepły dzień na trawie brzuchem do góry i leniwie oglądać płynące po niebieskim niebie obłoki? Zapewne niemal każdemu z nas zdarzyło się też zasnąć, albo chociaż zdrzemnąć w trakcie tej czynności :). Nic w tym dziwnego, kolor niebieski działa bowiem wyciszająco. Wpatrywanie się w błękit sprawia, że nasze serce zaczyna uderzać wolniej, obniża się ciśnienie naszej krwi, a powieki naszych oczu zamykają się i otwierają znacznie rzadziej. Kolor ten sprzyja też zadumie i refleksji. W urządzonym w niebieskich barwach otoczeniu kupujący chętniej pozostaje dłużej, uważniej ogląda znajdujące się tam produkty, chętniej rozmawia ze sprzedawcą i staje się bardziej podatny na jego sugestie. Dlatego wszędzie tam, gdzie chcemy wpływać na decyzje zakupowe klienta poprzez demonstrowanie mu alternatywnych towarów warto sięgnąć po puszkę farby lub tapetę w tym kolorze. Dotyczy to również akwariów z rybami – zwykłe niebieskie tło w akwariach (farba lub folia samoprzylepna) sprawi, że kupujący będą zauważalnie dłużej się im przyglądać, a wtedy wzrasta szansa, że wypatrzą w nich coś, co za chwilę trafi do foliowego woreczka z wodą i… zasili naszą kasę kolejną porcją gotówki. Zieleń i brąz – kolory ziemi Czerwień i błękit nie są bynajmniej jedynymi kolorami, które warto wykorzystać podczas aranżacji sklepu zoologicznego. Specyficzne znaczenie mają zieleń i brąz – to typowe kolory naszej planety, odruchowo kojarzące się ze wszystkim, co naturalne. Zieleń, zwana też „kolorem nadziei” napawa nas optymizmem, odświeża umysł i relaksuje wzrok (nie bez racji lekarze-okuliści radzą by podczas czytania lub pracy przy komputerze robić co godzinę krótką przerwę i wpatrywać się w tym czasie w zieleń za oknem). Obie te barwy świetnie budują „proekologiczny” charakter sklepu lub produktu (są bardzo chętnie wykorzystywane przez producentów naturalnych pokarmów dla zwierząt jako podkreślenie ich pochodzenia i braku sztuczności w składzie). Świetnie sprawdzają się w działach ze zwierzętami – terrarystyką, gryzoniami, królikami, ptakami. Sprawiają, że kupujący dobrze zastanowi się, zanim nabędzie pupila (wiem, wiem, to z pozoru może trochę wbrew interesom sklepu, ale pamiętajmy, że zwierzak, choć stanowi towar, nie jest rzeczą i nie wolno „wciskać” go za wszelką cenę: zresztą to i tak bez sensu, bowiem zależy nam na klientach świadomych i zadowolonych z dokonanego zakupu, którzy będą nam za to wdzięczni i wejdą w skład grona stałych kupujących). Pomarańczowy – kolor ognia Bardzo chętnie stosowaną w wystroju sklepowych (i nie tylko) wnętrz jest barwa pomarańczowa. Kolor ten kojarzy się z ogniem i jest uznawany za awangardowy, typowo „młodzieżowy”. Chętnie stosują go więc sklepu sportowe, butiki z odzieżą dla młodych odbiorców itp. W sklepie zoologicznym również warto z niego skorzystać, zwłaszcza aranżując te działy, w przypadku których znaczący odsetek stanowią właśnie młodzi klienci (np. terrarystyka). Warto dodać, że kolor ten, zwłaszcza w zestawieniu z czernią, wygląda przy tym niezwykle elegancko i buduje prestiż sklepu. Inne kolory Jeśli już mowa o elegancji to nie sposób pominąć barwy fioletowej. To ulubiony kolor wielu osób, zwłaszcza pań. Działa na psychikę nieco podobnie jak niebieski, tj. uspokaja, skłania do refleksji, przemyśleń i podejmowania świadomych wyborów. Bardzo lubi go też wiele dzieci. Psychologowie twierdzą, również, że to ulubiona barwa ludzi sukcesu, zaś jej preferowanie świadczy o wysokiej samoocenie. Bardzo specyficznym kolorem jest róż kojarzący się najczęściej z lalką Barbie i innymi gadżetami dla małych dziewczynek. Wiele sklepów decyduje się na jego wykorzystanie, ale w przypadku placówek zoologicznych powinno być ono ograniczone raczej do tych działów, z którymi może się dobrze komponować, np. z ubrankami dla psów czy innymi gadżetami kupowanymi przede wszystkim przez panie (kosmetyki dla psów, dodatki modowe, np. kokardki dla yorków itp). Raczej nie należy przesadzać z jego ilością, bowiem łatwo osiągnąć mocno „przesłodzony” efekt bardziej odstraszający, niż przyciągający kupujących i ocierający się o granicę kiczowatości. Warto wspomnieć jeszcze o kolorze szarym, którego różne odcienie są obecnie bardzo modne w meblarstwie i wystroju wnętrz. Niewątpliwie jest on elegancki i podoba się zwłaszcza klientom o tradycyjnym guście. Tyle tylko, że bardzo często wywołuje raczej smutne skojarzenia. Dlatego opieranie na nim wstroju sklepu może być nieco ryzykowne (smutny klient wiele nie kupi). Niemniej warto pamiętać o uwzględnieniu w swojej ofercie legowisk, kuwet czy klatek utrzymanych w tej tonacji, bowiem wielu posiadaczy nowoczesnych wnętrz może być nimi bardzo zainteresowanych. Czarno na białym? Nie do końca! Na koniec zajmijmy się jeszcze trzema podstawowymi kolorami: czarnym, białym i żółtym. Czerń to barwa ponadczasowa – symbol elegancji i prestiżu (nie bez racji najbogatsi ludzie świata posługują się kartami kredytowymi w tym właśnie kolorze). Umiejętnie użyta buduje prestiż sklepu, wprowadza w nastrój tajemniczości, zachęca do zapoznania się z ofertą. Niestety, z punktu widzenia sklepu (a zwłaszcza zoologicznego oferującego zwierzęta) ma jedną dość zasadniczą wadę – widać na niej dosłownie każdy pyłek i smugę kurzu, a o te nietrudno, zwłaszcza w sąsiedztwie klatek i wolier z gryzoniami czy ptakami. Tak więc, jeśli decydujemy się na włączenie czerni w wystrój naszego sklepu (np. na czarne regały), musimy od razu liczyć się z koniecznością znacznie częstszego sprzątania. Nieco podobnie jest z bielą (jeśli chodzi o, nazwijmy to, „wady użytkowe” oczywiście). Kolor ten kojarzy się z czystością i elegancją. Jest przy tym wyjątkowo minimalistyczny, czyli „nie zawłaszcza” innych kolorów i doskonale podkreśla wygląd wyeksponowanych na jego tle przedmiotów. Jest też (podobnie zresztą jak czerń) kolorem uniwersalnym i świetnie komponuje się z innymi barwami. Biały wystrój sklepu ma szereg zalet. Po pierwsze jest bardzo elegancki i wprowadza do pomieszczenia dużo światła. Na jego tle doskonale prezentują się rozmaite towary, zwłaszcza te prestiżowe. Biała aranżacja wnętrza to świetny pomysł zwłaszcza dla eleganckich salonów zoologicznych. Warto jednak pamiętać, że biel wymaga przestrzeni – najlepiej wygląda w obszernych pomieszczeniach, gdzie poszczególne elementy ekspozycji mają dla siebie odpowiednio dużo miejsca (najlepszym przykładem są choćby słynne I-SPOTY, czyli firmowe salony marki APPLE, gdzie dosłownie kilka produktów wyeksponowanych jest na białym tle na stosunkowo dużej przestrzeni). Na marginesie warto dodać, że biały kolor jest obecnie bardzo modny we wnętrzarstwie, również w wystroju domów i mieszkań. Dlatego warto mieć w ofercie dobrze komponujące się z nim produkty. Do najbardziej poszukiwanych zaliczają się obecnie choćby białe zestawy akwariowe, ale również białe klatki, kuwety czy jasne legowiska (choć te ostatnie do najpraktyczniejszych, niestety, nie należą). Bardzo ciekawie działa na człowieka kolor żółty – to barwa słońca i wiosny (żonkile, mlecze itp.). Ma wybitnie energetyzujące działanie. Skłania do aktywności. Doświadczalnie stwierdzono, że produkty i wnętrza sklepowe utrzymane w tej tonacji stymulują do podejmowania decyzji zakupowych zwłaszcza osoby zagubione, niepewne i z natury mało zdecydowane. Co więcej, kolor ten buduje w nas radość i poprawia humor, a chyba nikogo nie trzeba przekonywać, że wesoły i pozytywnie usposobiony do świata klient zostawi w sklepie o wiele więcej pieniędzy niż rozdrażniony i naburmuszony ponurak. No dobrze, ale dlaczego zestawiliśmy razem te trzy kolory (czarny, biały i żółty)? Połączenie dwóch pierwszych z nich jest, niejako, naturalne. W języku polskim funkcjonuje nawet obiegowe powiedzenie „czarno na białym” określające coś oczywistego, jasnego i przystępnie pokazanego. Z czego ono wynika? Otóż najczęściej w druku używa się czarnego tuszu i białego papieru. Stąd wzięło się przekonanie, że zestawienie tych dwóch kolorów jest dla odbiorcy najbardziej czytelne. Tymczasem nic bardziej mylnego! Badania – i to przeprowadzone przez lekarzy-okulistów – dają jednoznaczne wyniki – ludzkie oko najlepiej dostrzega czarne litery znajdujące się nie na białym, ale na żółtym tle (albo odwrotnie, czyli żółte litery na czarnym tle). Tak więc powyższe powiedzenie powinno brzmieć „czarno na żółtym” :). Co z tego wynika? Otóż wszelkie istotne dla klientów informacje (pomijając oczywiście promocje, o których pisaliśmy już wyżej i dla których zarezerwowany powinien być kolor czerwony, czyli czerwone litery na białym lub białe litery na czerwonym tle) warto umieszczać na karteczkach utrzymanych właśnie w tych kolorach. Sprawi to, że informacje te łatwiej dotrą do kupujących i staną się dla nich bardziej czytelne. Co więcej, w praktyce kosztuje to tyle samo lub bardzo niewiele więcej co oklepane białe karteczki z czarnymi napisami. Jak wynika z powyższego nieistotna z pozoru sprawa wyboru farb do pomalowania naszego sklepu, tapet, wykładzin, mebli czy choćby karteczek z cenami i informatorów promocyjnych w rzeczywistości ma ogromne znaczenie. Warto o tym pamiętać, bowiem ponosząc takie same koszty na jego urządzenie lub remont możemy łatwo sprawić, że nasz sklep zacznie „sam z siebie” sprzedawać więcej i łatwiej, a nam pozostanie tylko cieszyć się z dużych zysków z trudem mieszczących się w szufladce sklepowej kasy :). Na dany moment istnieją 2 sposoby wykrywania ryb i określania ich rozmiarów za pomocą Deeper PRO / PRO + / CHIRP: Ikony Ryb (Fish Icons) lub Tryb ekranu szczegółowego (Ikony Ryb wyłączone). Korzystanie z metody Fish Icons Opcja Ikony Ryb (Fish Icons) jest uważana za najłatwiejszy sposób lokalizowania ryb i funkcja, która może być użyta, jeśli nie masz doświadczenia w czytaniu ekranu sonaru. Gdy ikony ryb są włączone, specjalne algorytmy analizują ekran sonaru i zaznaczają odbicia ultradźwięków od ryb ikonami ryb. W zależności od wykrytych rozmiarów ryb będą dostępne 3 ikony ryb o różnych rozmiarach. Jeśli zdecydujesz się skorzystać z tej opcji, oto najbardziej odpowiednie ustawienia sonaru: - Wyświetlanie danych sonaru: szczegółowy - Szeroka wiązka (47 ° / 55 °) jest dobra do szybkiego skanowania większych obszarów i uzyskiwania ogólnych informacji o rybach, głębokości i strukturze dna, ale dokładność i szczegółowość będą niższe. Nie będziesz w stanie dokładnie określić rozmiaru ryby za pomocą szerokiej wiązki, ale ze względu na duży obszar, pokryty przez wiązkę, będziesz w stanie szybciej zlokalizować obecność ryb (na przykład, jeśli szukasz ławice ryb). Skanowanie szeroką wiązką najlepiej sprawdza się na płytszych wodach. - Wąska wiązka (7 ° / 15 ° / 16 °) jest znacznie dokładniejsza przy określaniu wielkości ryby, więc jeśli widzisz gruby łuk lub linię podczas korzystania z tej wiązki - ryba jest zdecydowanie duża. Wąskie wiązki pokrywają mniejszy obszar, więc zlokalizowanie ogólnej obecności ryb może być trudniejsze. - Ikony ryb (Fish Icons): Włączone - Czułość: 70-90%, ale można ją zmniejszyć, jeśli woda jest mętna lub jeśli celujesz tylko w duże ryby. Ⓘ Należy pamiętać, że nie jest możliwe określenie dokładnego rozmiaru ryb przy użyciu jakiejkolwiek technologii sonarowej - jest to związane z działaniem wszystkich sonarów i fizyką ultradźwięków. Dlatego powinieneś spojrzeć na różne rozmiary ikon ryb jako przybliżoną ocenę wielkości ryby, a nie jako dokładny pomiar. Nie można powiedzieć, że ikona dużej ryby oznacza, że ​​ryba pod spodem ma więcej niż 20 lub 35 cm długości. Ale kiedy zobaczysz ikonę dużej ryby - istnieje bardzo duża szansa, że ​​ryba jest rzeczywiście duża. Analiza nieprzetworzonego obrazu sonaru (zalecane) Analiza nieprzetworzonego obrazu sonaru (Zalecane) Drugą opcją jest wyłączenie Ikony Ryb i przyjrzenie się rzeczywistym odczytom sonaru, co jest uważane za bardziej zaawansowaną metodę, ale jednocześnie dokładniejszą. Jeśli wyłączysz ikony ryb, zobaczysz, że ryby w odczytach sonaru są wyświetlane jako łuki lub linie. Grubość tych linii / łuków wskazuje, jak duża jest ryba. Możesz dowiedzieć się więcej na ten temat tutaj: Jak czytać ekran sonaru Deeper CHIRP +. Jak czytać ekran sonaru Deeper PRO / PRO +. Zalecane ustawienia sonaru do lokalizacji ryb, gdy ikony ryb są WYŁĄCZONE: Wyświetlanie danych sonaru: Szczegółowe Szeroka wiązka (47 ° / 55 °) jest dobra do szybkiego skanowania większych obszarów i uzyskiwania ogólnych informacji o rybach, głębokości i strukturze dna, ale dokładność i szczegółowość będą niższe. Nie będziesz w stanie dokładnie określić rozmiaru ryby za pomocą szerokiej wiązki, ale ze względu na duży obszar pokryty przez wiązkę będziesz w stanie szybciej zauważyć obecność ryb (na przykład, jeśli szukasz ławice ryb). Skanowanie szeroką wiązką najlepiej sprawdza się na płytszych wodach. Wąska wiązka (7 ° / 15 ° / 16 °) jest dużo dokładniejsza przy określaniu wielkości ryby, więc jeśli widzisz gruby łuk lub linię podczas używania tej wiązki - ryba jest zdecydowanie duża. Wąskie belki pokrywają mniejszy obszar, więc zlokalizowanie ogólnej obecności ryb może być trudniejsze. Ikony Ryb (Fish Icons): Wyłączone Wrażliwość: 70-90%, ale można ją zmniejszyć, jeśli woda jest mętna lub jeśli celujesz tylko w duże ryby. Ⓘ Podczas poszukiwania ryb użyj najpierw szerokiej wiązki, aby znaleźć ogólną lokację ryb, a następnie przełącz na wąską wiązkę i przeskanuj ten obszar kilka razy, aby uzyskać dokładną lokację i rozmiar ryby. Ⓘ W przypadku korzystania z szerokiej wiązki łuki / linie ryb będą wyglądać na znacznie grubsze w porównaniu z wąską wiązką. Lepiej jest użyć wąskiej wiązki dla dokładniejszej oceny wielkości ryb. Kilka ważnych rzeczy, o łukach rybnych: Będziesz otrzymywać łuki tylko z poruszających się ryb (lub jeśli Twój sonar się nad nimi porusza). Jeśli zarówno Twój sonar, jak i ryba są nieruchome, zobaczysz linię, a nie łuk. Pełny łuk uzyskasz tylko wtedy, gdy ryba przejdzie przez cały stożek sonaru. Jeśli ryba przepłynie przez część twojego stożka, pojawi się jako pół łuku lub gruba kreska - uważaj na nie. Dłuższe łuki mogą wskazywać na bardziej aktywną rybę, która szybko porusza się pod stożkiem sonaru, podczas gdy krótsze łuki mogą wskazywać, że ryby są mniej aktywne. Wybór odpowiedniej palety kolorów Modele Deeper PRO i CHIRP pozwalają na wybór pomiędzy 3 różnymi paletami kolorów (Klasyczna / Dzień / Noc). Wybór odpowiedniej palety kolorów może pomóc w interpretacji wielkości ryb i cech dna. Kolory widoczne na ekranie są ważne dla zrozumienia, jak mocno obiekty podwodne odbijają sygnał sonaru, co jest kluczowym czynnikiem przy określaniu ich wielkości i grubości. Ⓘ Aby uzyskać najlepszą interpretację wielkości ryb i cech dna, użyj ustawienia Wąskiej Wiązki (Narrow beam) (modele PRO) lub Średniej (Mid) / Wąskiej (Narrow beam) dla Deeper CHIRP. Szerokie wiązki są mniej dokładne przy określaniu wielkości ryb lub struktury dna. Paleta kolorów: Dzień (zalecana) Ta paleta kolorów jest używana w tradycyjnych sonarach łodzi i jest ogólnie uważana za najlepszą w użyciu. Pozwala uzyskać najdokładniejsze zrozumienie rozmiary obiektów podwodnych i twardości dna. Sposób interpretacji kolorów jest dość prosty: intensywność koloru odpowiada temu, jak silnie sygnał ultradźwiękowy został odbity od obiektu. Duże i twarde obiekty będą silniej odbijać ultradźwięki, dzięki czemu będą wyświetlane w bardziej żywych i jasnych kolorach. Miękkie obiekty, takie jak błotniste dno lub chwasty, będą wyświetlane w ciemniejszych kolorach. Żółty - najsilniejsze odbicie sygnału. Zobaczysz go z twardego dna, grubych i twardych obiektów podwodnych, takich jak głazy, a także dużych ryb. Czasami można zobaczyć ten kolor na obszarach o bardzo gęstej roślinności. Czerwony - średnie odbicie sygnału. Zobaczysz go w wodzie z dnem o średniej twardości, a także na rybach średniej wielkości. Możesz również zobaczyć takie kolory na bardzo grubych chwastach. Niebieski - słabe odbicie. Małe rybki, przynęty i pojedyncze krzewy roślinności pojawią się na niebiesko. Bardzo miękkie, błotniste dno będzie widoczne jako warstwa niebieskiego koloru, który miesza się z czerwonym lub żółtym. Paleta kolorów: Klasyczna Ta paleta kolorów zawiera specjalne algorytmy, które interpretują chwasty i ryby oraz oznaczają chwasty kolorem zielonym, a ryby kolorem żółtym. Jest to łatwiejsze do zrozumienia dla początkujących użytkowników, ale biorąc pod uwagę, że interpretacja jest wykonywana przez algorytm - można spodziewać się niedokładności. Poza tym, rozumienie kolorów w tym trybie jest bardzo podobne do palety dziennej kolorów. Intensywność koloru odpowiada temu, jak silnie sygnał ultradźwiękowy został odbity od obiektu. Duże i twarde obiekty będą silniej odbijać ultradźwięki, dzięki czemu będą wyświetlane w bardziej żywych i jasnych kolorach. Biały - najsilniejsze odbicie sygnału. Zobaczysz go z twardego dna, grubych i twardych podwodnych obiektów takich jak głazy, a także naprawdę dużych ryb. Czasami można zobaczyć te kolory na obszarach o bardzo gęstej roślinności. Czerwony - silne odbicie sygnału. Zobaczysz to na bardzo gęstej roślinności, a także na dużych rybach. Żółty - średnie odbicie sygnału. Zobaczysz je na dnie o średniej twardości, a także na rybach średniej wielkości. Takie kolory można również zobaczyć na gęstej roślinności. Zielona - roślinność. Możesz również zobaczyć zielone kolory jako poziomą linię przechodzącą przez dno - oznacza to, że dno jest bardzo miękkie, prawdopodobnie błotniste. Pomarańczowy - słabe odbicie. Ten kolor będzie widoczny na miękkim dnie. Paleta kolorów: Noc Wybierz tę paletę kolorów w słabych warunkach oświetleniowych. W przypadku modeli Deeper CHIRP kolory używane w nocnej palecie kolorów są odwróconymi kolorami z dziennej palety kolorów, a logika ich interpretacji jest taka sama. W przypadku modeli Deeper PRO kolory z nocnej palety są podobne do kolorów z klasycznej palety, z wyjątkiem, że są ciemniejsze. Przejdź do zawartości MEBLEDEKORACJELAMPYTEKSTYLIAKUCHNIAOGRÓDMEBLEDEKORACJELAMPYTEKSTYLIAKUCHNIAOGRÓD Rybka – motyl Rybka – motyl zł Brak w magazynie Opis Informacje dodatkowe Opis Bajeczna figurka przedstawiająca rybkę w przepięknej palecie barw. Niezwykłość zbioru polega na tym, że zakup dwóch figurek z serii pozwoli Informacje dodatkowe Kolekcja De Rosa Rinconada – figurki ręcznie malowane Rozmiar 13×10 cm Opakowanie kolorowy kartonik Liczba sztuk w opakowaniu 1 Podgrupa figurki porcelanowe,ceramiczne Tematyka zwierzęta – ryby Podobne produkty Często postrzegamy jedzenie z różnych stron świata przez pryzmat poszczególnych składników, smaków czy sposobu przygotowania. Badania pokazują jednak, że gdy mowa o kreowaniu oczekiwań co do smaku danej potrawy, najsilniejszym bodźcem zmysłowym jest kolor. To odkrycie zainspirowało do opracowania palet kolorystycznych stanowiących ilustrację propozycji lunchowych typowych dla różnych krajów. – Gdy pomyślimy o porze lunchu w innych krajach, w naszej głowie pojawią się pewnie jaskrawe odcienie pomarańczowego, którego nie brakuje wśród tradycyjnych indyjskich przypraw, lub zielenie będące ważnym elementem kuchni azjatyckiej. Oto jak określiliśmy paletę barw dla każdego z krajów: przeanalizowaliśmy treść ponad 3 mln recenzji online ze 150 krajów i na ich podstawie ustaliliśmy, które dania lunchowe wspominane są najczęściej; użyliśmy generatora palety barw, aby wyodrębnić kolory, które w poszczególnych potrawach wyróżniają się najbardziej. W efekcie dla każdego z badanych krajów uzyskaliśmy konkretną paletę barw stanowiącą odzwierciedlenie popularnych lunchowych dań – czytamy w komunikacie TYPOWY POLSKI LUNCH – PALETA KOLORYSTYCZNA Pora lunchu to w Polsce ważna część dnia, niezależnie od tego, czy decydujemy się na tradycyjny obiad, czy raczej szybką przekąskę. Odcienie typowego polskiego lunchu to czerwony, zielony, pomarańczowy i ciemnobrązowy. Głodni Polacy bardzo chętnie zamawiają rosół – czysty bulion sprawia, że jest pożywny, lecz lekki, dzięki czemu stanowi idealny południowy posiłek. Różne odcienie pomarańczowego, zielonego i białego na pewno wzbudzą głód u wielu osób. Kolejnym obiadowym pewniakiem jest kotlet mielony – połączenie piaskowych odcieni panierki z wiosenną zielenią towarzyszącej mu sałatki oraz ziemniakami. Podobne danie, tonkatsu podawane z sosem miso i marynowanymi warzywami, można znaleźć w Japonii. EUROPA Lunchowa paleta barw w przypadku Austrii jest połączeniem stosowanych brązów i beżów. Te neutralne kolory niczego jednak nie ujmują pysznym mohnnudeln – grubym ziemniaczanym kluskom polanym masłem i posypanym cukrem pudrem. Innym słodkim przysmakiem jest germknödel, czyli drożdżowa pyza na parze, nadziewana śliwkowymi powidłami i posypana makiem, który wnosi do palety nieco czerni. Jednym z najlepiej rozpoznawanych dań jedzonych w Hiszpanii jest bocadillo. To kanapka z hiszpańskiego chleba przypominającego bagietkę, wypełniona warzywami, sosami i mięsem. Jej zawartość może być różna w zależności od regionu, ale podłużny kształt stanowi cechę niezmienną. Jeśli chodzi o deser, wielu mieszkańców Hiszpanii decyduje się na kilka posypanych cynamonem churros. Lunch na Białorusi to często pieczyste – pieczone prosię podawane z ziemniakami i warzywami, oraz maczanka, wieprzowa potrawka na bulionie wołowym z dodatkiem kwaśnej śmietany. Paleta kolorystyczna, którą tworzą te dania, zawiera czerń, brąz i beż. Za podobną paletę barw odpowiada w Czechach svíčková, czyli stek z polędwicy wołowej przygotowywany w przyprawach i warzywach, a następnie gotowany w pełnotłustej śmietanie. Dla mieszkańców Chorwacji, którzy przywiązują ogromną wagę do jakości jedzenia, lunch to często główny posiłek dnia. Daniem, które cieszy się w tym kraju ogromną popularnością, jest čobanac, gulasz z trzech rodzajów dobrego mięsa, gotowany powoli nad ogniskiem. W Splicie szczególnie lubianą potrawą jest natomiast rodzaj zupy rybnej o nazwie brudet. Lunchowa paleta barw w przypadku Danii zawiera szczególnie piękny odcień fioletu – za ten kolor odpowiada æbleflæsk, czyli boczek smażony z jabłkami i tymiankiem. Inne popularne duńskie danie to frikadeller. Duńczycy kładą te pyszne klopsiki na chleb i zjadają na lunch, szczególnie gdy są bardzo głodni. W przypadku Wielkiej Brytanii lunch tworzą różne kolory, np. czerwony, zielony i biały. Potrawy, które za nimi stoją, to pierogi kornwalijskie, kebab i ryba z frytkami. W Manchesterze kebab zawiera przyprawione mięso, sałatę, ogórki i pomidory oraz różne przyprawy. Ryba z frytkami to w Anglii nadmorski klasyk, zwłaszcza w połączeniu z purée z groszku i deszczowymi chmurami! Heri heri to jedno z najbardziej tradycyjnych dań kuchni surinamskiej – składa się z gotowanych bananów, manioku, batatów i innych jadalnych bulw, a także wędzonej lub solonej ryby. Składniki tego dania decydują o tym, że surinamską paletę barw tworzą odcienie pomarańczowego i białego. Kolejną popularną potrawą jest pom, podawany głównie na Boże Narodzenie i składający się z kurczaka, soku z cytryny oraz kolokazji jadalnej. AZJA W Chinach lunch je się zwykle w biegu, w przerwach między różnymi obowiązkami szkolnymi lub zawodowymi. Właśnie dlatego tak popularnym daniem jest xiao long bao. Te gotowane na parze bułeczki, które można napełnić mięsem, warzywami lub słodką masą, to wygodna, szybka przekąska. Jeśli mieszkaniec Chin ma natomiast więcej czasu na posiłek, wybiera kaczkę po pekińsku, którą cechuje chrupiąca skórka w smakowitym brązowym kolorze i soczyste mięso. Podczas obchodów Święta Środka Jesieni w Chinach często je się ciasto mooncake. Lunch w Indiach najczęściej kojarzy się z pysznym, aromatycznym curry o żywych kolorach. I właśnie tym jest biryani – potrawa z ryżu i mięsa z dodatkiem indyjskich przypraw, a czasem również jajek. Popularnym wyborem jest także roti, czyli okrągły placek z mąki pszennej (tradycyjnie zwanej gehu ka atta), oraz pierożki samosa nadziewane mięsem lub warzywami. Japonia jest pełna rozświetlonych miast i oślepiających świateł. Czy lunchowa paleta kolorystyczna tego kraju prezentuje się podobnie? Najlepiej znanym japońskim daniem jest prawdopodobnie sushi, czyli ryż zaprawiony octem, na ogół z odrobiną cukru i soli, podawany z różnymi surowymi rybami i warzywami. Potrawą lubianą zarówno przez mieszkańców kraju, jak i turystów jest również yakisoba – makaron z mięsem i warzywami. W Osace popularne jest też pyszne danie naleśnikowe okonomiyaki, które można modyfikować w zależności od preferencji, dodając dowolne składniki, od boczku po ośmiornice. Na Filipinach na lunch prawdopodobnie zjesz pancit – makaron, który podaje się z różnymi sosami i dodatkami dopasowanymi do indywidualnych gustów. Kolejnym popularnym makaronowym daniem jest laksa serwowana w Singapurze. Laksa to pikantna zupa z makaronem. Może być czerwona, zielona lub pomarańczowa. Bánh mì to wietnamska bułka z mąki ryżowej i pszennej z dodatkiem różnych warzyw i mięsa (zwykle kurczaka bądź wieprzowiny). Bánh mì często zjada się w biegu, co dla wielu Wietnamczyków stanowi w porze lunchu bardzo wygodne rozwiązanie. Kolejną lunchową opcją jest bánh xèo – gruby, ryżowy naleśnik z farszem z mięsa i warzyw, dostępny również w wersji wegetariańskiej. Shami kabab jedzony w Afganistanie to nieduże kotleciki z mielonego mięsa (głównie wołowiny, ale może to być też jagnięcina lub baranina) z dodatkiem gniecionej ciecierzycy, jajka i przypraw. Podaje się je z sałatką lub innymi przystawkami, aby lunch był sycący. Kolory tego dania to zielony i brązowy. AMERYKA PÓŁNOCNA W Stanach Zjednoczonych nie brak jest opcji lunchowych, takich jak burgery czy nuggetsy z kurczaka, jednak jednym z najsłynniejszych dań jest nadziewana pizza w stylu chicagowskim. Złociste, chrupiące ciasto to kolor złotobrązowy, natomiast duża ilość sosu – czerwony. W Los Angeles popularną potrawą jest sushi uramaki, co dosłownie oznacza rolkę zawijaną „odwrotnie” (ponieważ ryż znajduje się tu na zewnątrz wodorostów). Dzięki temu daniu na amerykańskiej palecie lunchowej gości kolor zielony. Jeśli chodzi o jedzenie popularne w Kanadzie, szczególnie o typowe dania lunchowe, widać tu wyraźnie zamiłowanie mieszkańców tego kraju do mięsa. Często kupowaną przekąską są np. kanapki z bekonem peameal i wędzonką. Kolory, które przeważają w tej pysznej propozycji, to różowy, czerwony i pomarańczowy. Jednym z najpopularniejszych dań Grenlandii jest grillowane, pieczone i smażone mięso piżmowołu, które zastępuje wołowinę. W zależności od stopnia przyrządzenia posiłek ten może cechować się różnymi odcieniami koloru różowego i brązowego. Meksyk słynie ze swojej kuchni. Niektóre popularne potrawy pochodzące z tego kraju, np. tortilla czy tacos, odpowiadają za brązowe odcienie na palecie barw. W porze lunchu wiele osób zjada te dania z dodatkiem różnych przyprawianych mięs, sosów i warzyw. AMERYKA POŁUDNIOWA Jeśli chodzi o posiłki zjadane w okolicy południa, paleta kolorystyczna Argentyny to przede wszystkim brązy. W Buenos Aires szczególnie popularne jest asado – mięso grillowane na otwartym ogniu. Jeśli jednak wybierzesz się do Rosario, zobaczysz, że w tamtejszym lunchowym menu króluje ziołowy sos chimichurri. Lunchowa paleta barw Belize wnosi nieco zieleni dzięki panades – pierożkom nadziewanym warzywami lub mięsem. Pełen zielonego koloru jest także typowy lunch w Panamie. Mieszkańcy tego kraju są fanami tamales, czyli mięsa (z kurczaka lub wieprzowego) owiniętego liściem bananowca i gotowanego razem z ciastem kukurydzianym. Jedną z najbardziej kolorowych palet może się poszczycić Peru – znajdziemy tu fiolet, czerwień i zieleń, głównie za sprawą popularnej sałatki ceviche, czyli połączenia świeżej, surowej ryby marynowanej w świeżo wyciskanym soku z cytrusów, zwykle z cytryny bądź limonki lub ewentualnie z gorzkiej pomarańczy. Empanadas, danie narodowe Chile, na ogół je się w porze lunchu. To po prostu pieczone lub smażone pierogi faszerowane mięsem, serem, a nawet owocami – mamy tu naprawdę ogromne pole do popisu. Za czerwień na chilijskiej palecie barw odpowiada kiełbasa, którą znajdziemy w potrawie o nazwie chorrillana, będącej połączeniem frytek, mięsa w plastrach, sadzonych jajek i cebuli. W przypadku Kolumbii uliczne jedzenie to najpopularniejsza lunchowa opcja, w związku z czym nie dziwi, że najchętniej wybieranym daniem jest bandeja paisa – różne potrawy podane na jednym talerzu. Dzięki temu możesz spróbować wszystkiego po trochu bez konieczności zamawiania wielodaniowego posiłku. OCEANIA Australia cieszy się złą sławą ze względu na całe mnóstwo groźnych zwierząt – szczególnie pająków i stworzeń morskich – jakie można napotkać w tym kraju. Jeśli jednak chodzi o jedzenie, sytuacja wygląda o wiele bezpieczniej. Bez względu na to, czy zdecydujesz się na bagietkę kontynentalną, czy na kilka tzw. „ciastek żołnierzy” (anzac biscuits), australijska paleta barw nie ulega zmianie i zawiera brązy, kolor beżowy i ciemną czerwień. W temacie uwielbianego lunchu kraj ten czerpie również z innych kultur – dobrym przykładem tego zjawiska jest choćby sycące spaghetti bolognese. Lunchową paletę kolorystyczną Nowej Zelandii tworzy przede wszystkim lubiany chleb maoryski – pieczywo na zakwasie z fermentowanych ziemniaków. Fidżi cechuje się bardziej zieloną paletą barw za sprawą dania o nazwie kokoda, będącego odmianą sałatki ceviche. Kokoda to różne rodzaje surowej ryby „gotowanej” w occie, polanej mlekiem kokosowym i podawanej w towarzystwie dymki lub zielonych dębowych liści. Mumu to tradycyjna potrawa pochodząca z Papui-Nowej Gwinei. Najpierw dołek lub otwór w ziemi napełnia się rozżarzonymi węglami, a następnie wykłada liśćmi bananowca. Później na liściach lądują warzywa, mięso, owoce oraz obfita ilość mleka kokosowego – w efekcie powstaje przepyszne, wolno gotowane danie. AFRYKA Kuskus to popularna potrawa spożywana w okolicach południa, szczególnie w Algierii i Tunezji. Barwy tego dania to żółty i złoty, ale w zależności od użytych składników kolory mogą być też zupełnie inne. Tunezyjski kuskus przyrządza się z dodatkiem mięsnego bulionu, warzyw i sosu pomidorowego, natomiast w Algierii często dodaje się ciecierzycę. Kolejną podobną potrawą jest ugali – w innych krajach znane też pod nazwą nshima lub sadza – czyli papka z mąki kukurydzianej lub maniokowej, jedzona w Zimbabwe, Zambii i Tanzanii, zwykle z dodatkiem warzyw lub gulaszu. W Liberii, Nigrze i Nigerii jednym z elementów lunchu prawdopodobnie będzie ryż jollof. Aby przygotować to danie, do ryżu długoziarnistego dodaje się pomidory, warzywa, przyprawy i różne rodzaje mięsa, a następnie również inne przysmaki, w zależności od kraju. Wymienione składniki sprawiają, że na paletach kolorystycznych typowych dla każdego z tych państw znajdziemy czerwień. W Egipcie na lunch często je się hummus i shoarmę (czasami w ramach jednego posiłku). Hummus to pasta z ciecierzycy z dodatkiem tahini, cytryny i przypraw, a shoarma to mięso opiekane na obrotowym rożnie i podawane w dużym placku lub picie. Typowy lunch serwowany w Kenii cechuje się dość żywą paletą barw – zawdzięczamy to pomarańczom i żółciom. Do najpopularniejszych dań należą viazi karai (ziemniaki w cieście, smażone w głębokim tłuszczu i obtaczane w kurkumie lub szafranie) i githeri (potrawka z kukurydzy, roślin strączkowych i fasoli). Lunchową paletę kolorystyczną Kamerunu najlepiej obrazuje tradycyjna potrawa o nazwie ekwang, czyli kolokazja zawinięta w zielone liście i duszona na wolnym ogniu z mięsem, rybą lub innymi warzywami. Palety kolorystyczne 50 krajów z największą liczbą ludności Metodologia: Celem naszego badania dotyczącego lokalnych kuchni było odkrycie kolorów dominujących w lunchowej palecie barw poszczególnych krajów. Przeanalizowaliśmy ponad 3 miliony recenzji restauracji ze 151 różnych państw. Znacząca liczebność próby oraz jej równomierny rozkład na różne kraje zadowalająco ilustruje zróżnicowanie potraw wybieranych w ujęciu globalnym, dostarczając nam tym samym danych wymaganych na potrzeby badania. W pierwszej kolejności chcieliśmy na podstawie naszej próby ustalić, jakie danie jest w każdym z krajów wspominane najczęściej. Na tej podstawie opracowaliśmy rozkład częstości, a danie dominujące określiliśmy poprzez przeszukanie wewnętrznej bazy zawierającej ponad 14 000 potraw z całego świata. Przed przystąpieniem do analizy, aby skrócić czas potrzebny na obliczenia oraz zwiększyć ich dokładność, zastosowano różne metody normalizacji tekstu, np. usunięto słowa nieinformatywne i dokonano tokenizacji. Na etapie analizy treści pierwszeństwo dawano daniom, które mogły pełnić funkcję potraw lunchowych, oraz takim, którym można było jednoznacznie przypisać określony kolor. Warto w tym miejscu zauważyć, że różnica pomiędzy daniami jedzonymi na lunch i na kolację może być subiektywna i inna w zależności od kraju. Po przeprowadzeniu indywidualnej analizy struktury konsumpcji i kultury odżywiania się w poszczególnych krajach stosownej oceny w tym zakresie dokonywali badacze. Na podstawie analizy treści uzyskaliśmy zbiór danych będący źródłem wiedzy na temat najpopularniejszych potraw lunchowych w każdym z badanych krajów. Kolejnym krokiem było użycie specjalnego narzędzia do rozpoznawania odcieni, dzięki któremu dokonaliśmy formalnego określenia multimodalnego rozkładu natężenia kolorów podstawowych (RGB) na zdjęciach poszczególnych potraw. Pięć odcieni, które na rozkładzie widać było najwyraźniej, uznano za typowe dla danej potrawy i wykorzystano do utworzenia mapy przedstawiającej najbardziej dominujące kolory na palecie lunchowej poszczególnych krajów. * Nie uwzględniono krajów o niejednoznacznych wynikach ani takich, dla których zgromadzono zbyt małą próbę. ** Zastosowana przez nas metoda doboru próby traktowała priorytetowo najpopularniejsze restauracje znajdujące się w gęsto zaludnionych miejscach w kraju. Choć oznacza to, że w badaniu uwzględniono jedynie ośrodki miejskie, na jego potrzeby udało się zgromadzić bardzo zróżnicowany wybór restauracji i recenzji. *** Recenzje restauracji pozyskano w okresie od maja do czerwca 2021 r. z cieszącej się dobrą reputacją strony internetowej z recenzjami dotyczącymi firm. Intensywnie kolorowe ryby o fantazyjnych wzorach, zawsze cieszyły się dużym powodzeniem wśród akwarystów, co przekładało się bezpośrednio na ich cenę. W celu otrzymania nowej odmiany barwnej, farmy zajmujące się profesjonalną hodowlą krzyżują ze sobą wyselekcjonowane osobniki o pożądanych cechach. Jednak otrzymanie i ustabilizowanie nowej formy wymaga wielu lat żmudnej pracy, stąd właściwie nie powinien dziwić fakt, że mniej uczciwi z hodowców postanowili obrać drogę na skróty i zaczęli testować różne metody sztucznego barwienia ryb. W skutek tego rynek zalała fala „nowych odmian barwnych” dobrze znanych akwarystom gatunków. Wbrew zapewnieniom niezbyt uczciwych (albo wprowadzonych w błąd) sprzedawców nie są to jednak „nowe odmiany”, a ryby poddane nieetycznym i szkodliwych dla zdrowia zabiegom koloryzacyjnym. Szczegółowe procedury sztucznego barwienia ryb są w zasadzie pilnie strzeżoną tajemnicą stosujących je „przedsiębiorstw”. Zapewne każde z nich ma swoje własne sposoby, których nie wyjawia zarówno w obawie przed konkurencją, jak i krytyką społeczną. Jednak badania naukowe takich barwionych ryb pozwoliły poznać najczęściej stosowane przez „hodowców” ryb metodą iniekcji podskórnej Metoda polega na miejscowym wstrzykiwaniu barwnika pod skórę ryby. Pozwala to na uzyskanie intensywnego zabarwienia poszczególnych części ciała i uzyskanie tym samym ciekawych wzorów. Ten sposób barwienia jest najczęściej stosowanym w przypadku Przeźroczki indyjskiej (Parambassis ranga), której nakłuwa się brzuszną i grzbietową część ciała. Dla uzyskania atrakcyjnego efektu takich iniekcji przeprowadza się kilka. Badania kolorowych przeźroczek ujawniło, że barwnik utrzymuje się przez długi czas w formie płynnej w ciele ryby. Prawdopodobnie nie jest on obojętny i systematycznie przedostaje się do organizmu upośledzając narządy wewnętrzne. Same iniekcje (wykonywane przy pomocy grubej igły) naruszają powłoki skórne ryby, a tym samym w znaczący sposób zmniejszają jej naturalną odporność. Ponieważ jedną igłą nakłuwa się zazwyczaj wszystkie ryby w zbiorniku, wiele z nich staje się szybko nosicielami różnych chorób zakaźnych, które wprowadzone do domowego akwarium mogą wywołać w nim prawdziwą epidemię. Np. około 40% badanych sztucznie barwionych przeźroczek indyjskich było zarażonych wirusem limfocytozy, podczas gdy naturalny procent występowania tej choroby w sztucznych hodowlach nie przekracza 10%. Sam zabieg jest dla ryby bolesny i ogromnie stresujący, co również nie ma pozytywnego wpływu na jej ogólną kondycję. Jeśli kogoś nie zniechęcają do zakupu argumenty natury etycznej, można jeszcze dodać, że jest to po prostu nieopłacalne. Ryby barwione w ten sposób żyją znacznie krócej, wstrzykiwany kolor z czasem blednie, a potomstwo (jeśli uda się je uzyskać, co jest rzadkością) oczywiście jest zupełnie „zwyczajne”. Wielu akwarystów, których skusiły farbowane przeźroczki, pisze na forach o niewyjaśnionych śnieciach ryb w krótkim czasie po zakupie. Poza przeźroczami w ten sposób poprawia się wygląd miedzy innymi wielu pielęgnic (np. pielęgnicy papuziej), których „oryginalne” odmiany szybko znajdują nabywców wśród nieświadomych oszustwa PrzeźroczkiBarwienie ryb przez zanurzanie w barwniku Jeszcze bardziej brutalną metoda jest barwienie całych ryb przez kąpiele w barwniku. Wybiera się do tego głównie albinotyczne oraz jasno ubarwione odmiany różnych gatunków, które przed barwieniem kąpie się w żrących substancjach (np. w kwasach), mających na celu usunięcie śluzu. Następnie ryby pozbawione naturalnej warstwy ochronnej zanurza się w odpowiednim barwniku. W zależności od pożądanego efektu zabieg często powtarza się kilkukrotnie. Ten sposób jest najczęściej stosowany przez azjatyckich „hodowców”, ponieważ pozwala na równoczesne farbowanie wielu ryb przy bardzo niskim nakładzie pracy i finansów. Daje efekt równomiernego i intensywnego koloru na całym ciele, łącznie z płetwami. Czasami te metodę stosuje się również do wzmocnienia naturalnego koloru ryb. Jest to dość często u sztucznie powstałych gatunków pielęgnic, kiedy ich kolory nie są wystarczająco intensywne. Niektórzy „hodowcy” oferują nawet klientom ryby „świąteczne” w barwach odpowiadającym poszczególnym świętom, np. niebiesko- czerwone ryby na 4 lipca w USA. Niestety, nie wszystkie ryby przeżywają ten proceder, wiele ginie w czasie samego barwienia, jak i jakiś czas po nim, ponieważ pozbawione śluzu osobniki są znacznie bardziej narażone na infekcje, a sam barwnik przedostając się podczas „kąpieli” do narządów wewnętrznych często podrażniając je i upośledzając ich działanie. „Upiększone” w ten sposób ryby zazwyczaj żyją znacznie krócej, a ich atrakcyjny kolor z czasem traci na intensywności, aż do zupełnego zaniku, co zazwyczaj ma miejsce około 6-12 miesięcy po zakupie barwnego zanotowano praktyki barwienie w ten sposób wielu gatunków i odmian:Bocja szara (Botia modesta), Brzanka sumatrzańska (Barbus tetrazona var. albino, gold i red), Danio lamparci (Brachydanio frankei) Danio pręgowany (Brachydanio rerio) Gurami olbrzymi (Osphronemus goramy), Gurami całujący (Helostoma temminkii), Kirysek spiżowy (Corydoras aeneus var. albino), Pielęgnica papuzia, Pielęgnica pawiooka (Astronotus ocellatus var. albino), Pielęgnica plamooka (Heros severus var. gold), Pielęgnica zebra (Archocentrus nigrofasciatus var. albino), Tetra czarna (Gymnocorymbus ternetzi var. albino), Wielkopłetw wspaniały (Macropodus opercularis var. albino) Różne odmiany (szczególnie weloniaste) Złotej rybki (Carassius auratus).Pokarmy wybarwiające Pisząc o barwieniu ryb nie sposób pominąć pokarmów wybarwiających. Są dostępne w prawie każdym sklepie zoologicznym i znane wszystkim akwarystom. Zazwyczaj (o ile są stosowane zgodnie z zaleceniami) nie mają szkodliwego działania na zdrowie ryby, a wręcz działają korzystnie na jej ogólną kondycję. Niestety coraz częściej pojawiają się doniesienia o stosowaniu chemicznych dodatków wybarwiających, które trują ryby, w konsekwencji osłabiając ich naturalną odporność i uszkadzając narządy Zapewne wiele osób zauważyło, że w sprzedaży znaleźć można coraz młodsze i mniejsze ryby. Wynika to z tego, że hodowcy chcą sprzedać swój towar możliwie jak najszybciej, a sprzedawcy trzymać jak najwięcej ryb „na stanie” jednocześnie. Niestety młode i niedojrzałe osobniki większości gatunków nie są tak pięknie ubarwione jak dorosłe, a tym samym mniej atrakcyjne dla potencjalnych klientów. Aby przyspieszyć wybarwianie ryb, podaje im się regularnie hormony, które sprawiają, że młode wcześniej dojrzewają i zaczynają wyglądać jak dorosłe ryby, a często nawet jak dorosłe w czasie tarła. Skutkiem takiej terapii hormonalnej jest najczęściej bezpłodność, wzmożona agresja, a także zahamowanie wzrostu i związane z tym deformacje. Dlatego przy zakupie ryby ważna jest wiedza na temat gatunku i wzmożona ostrożność, gdy spotykamy w sklepach małe ryby o barwach GloFish to ogólna nazwa przedstawicieli kilku gatunków, zmodyfikowanych przez wszczepienie genu odpowiedzialnego za fluorescencyjny kolor od meduzy. Pierwszymi GloFish stały się Danio pręgowane (Danio rerio), obecnie modyfikuje się również wiele innych, popularnych gatunków akwariowych. Początkowo celem stworzenia tej genetycznie zmodyfikowanej ryby był pomysł wykorzystania jej, jako wskaźnika zanieczyszczenia środowiska. Jednak ryby trafiły przede wszystkim do sklepów zoologicznych w USA i błyskawicznie podbiły rynek akwarystyczny. Obecnie są jedynymi genetycznie modyfikowanymi zwierzętami dostępnymi w ogólnym obiegu. Od samego początku ryby te wzbudzały kontrowersje. Jeszcze przed wypuszczeniem pierwszych fluorescencyjnych danio na rynek pomysł ten spotkał sie z licznymi protestami organizacji ekologicznych i konsumenckich. Nie wiadomo do końca z jak sposób modyfikacji wpływa na same ryby, jak i ich bezpośrednie otoczenie oraz na ile takie eksperymenty są bezpieczne. W Polsce, jak i w całej Unii Europejskiej, obrót i posiadanie GloFish jest zakazane. Pomimo tego można je często kupić na aukcjach internetowych, co odradzamy, zarówno ze względu na stronę etyczna tego procederu, jak i możliwe konsekwencje barwienia rybTatuowanie Od jakiegoś czasu bardzo popularne (szczególnie w Japonii) stały się ryby z fantazyjnymi wzorami i napisami na ciele. Efekt taki uzyskuje się przez zastosowanie lasera barwnikowego, który jako substancję czynną wykorzystuje barwnik. Po raz pierwszy zastosowano te metodę w latach siedemdziesiątych przy padaniu wędrówek ryb. Obecnie stosuje się ten sposób znakowania głównie w celach komercyjnych. Można zakupić (lub zamówić) rybę z własnym imieniem, logo firmy, wróżbą albo symbolem przynoszącym szczęście. Tatuuje się głównie odmiany albinotyczne oraz jasno ubarwione o wysokiej sylwetce (najczęściej dyskowce). Tak „spersonalizowane” ryby cieszą się ogromnym powodzeniem na rynku azjatyckim, a ich posiadanie w domu wiązane jest z powodzeniem i dostatkiem. To ostatnie na pewno zapewniają sobie „hodowcy” oferujący ich sprzedaż, ponieważ cena wytatuowanej ryby jest z reguły minimum pięciokrotnie większa niż tej samej ryby bez tatuażu. Niestety jest to kolejny przypadek, kiedy robi się pieniądze na cierpieniu zwierząt. Laser rozrywa łuski i przechodzi przez naskórek do jego najgłębszej warstwy – warstwy rogowej. Laser barwnikowy raczej rozrywa tkankę, niż ją wypala, powodując tworzenie na ciele otwartych ran, które zabliźniają się po kilku tygodniach. Tatuowana ryba jest wiec znacznie bardziej podatna na wszelkiego rodzaju infekcję, nie wspominając już o bólu i stresie, który towarzyszy takiemu zabiegowi. Niestety tatuowane ryby pojawiają się też (choć sporadycznie) na rodzimych aukcjach internetowych- na szczęście póki co najwyraźniej nie cieszą się w Polsce widać ludzka pomysłowość dotycząca udoskonalania natury praktycznie nie ma granic, szczególnie, jeśli okazuje się to dochodowym biznesem. Warto uświadamiać ludzi i przestrzegać szczególnie młodych akwarystów przed wspieraniem tego procederu. Szczególnie, że w ogólnym obrocie jest tyle ciekawych gatunków i odmian ryb akwariowych, że naprawdę nie ma potrzeby sięgać po nienaturalnie wyglądające okazy.

ryba w palecie barw